25 Μαρτίου 1821
Αν κάποτε γινόταν συνέδριο όλων των λαών της Γης, όπου το κάθε έθνος θα έπρεπε να αναφέρει τι μεγάλο πρόσφερε στην παγκόσμια κοινότητα, η Ελλάδα με δίκαιη περηφάνεια θα έλεγε: ΕΓΩ, ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΑ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΕΣ.
Η μία κλείνει μέσα της την Ελευθερία και η άλλη την Αρμονία.
Όταν ο Υψηλάντης ξεκίνησε τον μεγάλο Αγώνα της Ελευθερίας, ο ποιητής Κάλβος απαντά με την λύρα του: “ Ήλθεν η ποθητή ώρα, στολίζουσι / την κεφαλήν σεβάσμιον της Ελλάδος / αι δάφναι, φύλλα αμάραντα θριάμβων…“ και συνεχίζει ο Σολωμός με ένα ποιητικό δοξαστικό χαιρετισμό: „Σε γνωρίζω από την κόψη / του σπαθιού την τρομερή / …“